Henry Vincent Yorke (de echte naam van de schrijver Henry Green) leefde van 1905 tot 1973, groeide op in Gloucestershire als zoon van een rijke industrieel en een adellijke moeder, bezocht Eton – waar hij zijn debuut Blindness schreef – en Oxford, maar brak zijn studie af om te gaan werken in het familiebedrijf. Begonnen als ‘gewoon werkman’ klom Yorke op tot directeur van H. Pontifex & Sons Ltd., dat loodgietersbenodigdheden en bierbottelarij-apparatuur produceerde. Blindness publiceerde hij in 1926 onder het neutrale pseudoniem Henry Green, dit om zijn schrijverschap verborgen te houden voor collega´s en zakenpartners. Omdat hij vreesde de Tweede Wereldoorlog niet te overleven, schreef hij al in 1940 zijn autobiografie, Pack My Bag. Hij diende in de oorlog als brandweerman, overleefde, en beschreef die ervaringen in Caught. In 1952 verscheen zijn laatste boek Doting. De laatste twee decennia van zijn leven leidde hij een steeds teruggetrokkener bestaan waarin hij niet meer schreef, aan de drank raakte en langzaam doof werd.
Henry Green wordt als een writer’s writer’s writer gezien. Onder die writers bevinden zich niet de minsten: Eliot, Auden, Isherwood, V.S. Pritchett, Anthony Burgess, Sebastian Faulks, Tim Parks en John Updike zijn of waren bewonderaars van zijn desondanks nog steeds obscure werk.
Green schrijft proza dat je net zo geconcentreerd dient te lezen als poëzie om het te volgen en het is dan ook enorm uitdagend om te vertalen. En hoewel vertalingen altijd op zichzelf moeten kunnen staan, is het in Green’s geval geen schande om lezers van een vertaling van zijn werk vooraf te waarschuwen dat het origineel net zo onorthodox is en dat het niet ieders cup of tea zal zijn. Maar als je je niet laat afschrikken door zijn eigenaardige zinsconstructies en de afwezigheid van een echt plot zal hij je een leeservaring bezorgen die nergens mee is te vergelijken.
In Nederland wordt Green niet gelezen en dat is enorm zonde. Daarom (en vanwege de uitdaging dus) heb ik een vertaling van Party Going gemaakt. Je kunt hem hier lezen: http://handmadetranslations.nl/vertaalprojecten-2/#green.
Voor wie meer over wil weten over het vertalen van Henry Green en dan met name van Party Going: Tim Parks heeft in zijn essay Translating Style een vertaling in het Italiaans op een voor vertalers zeer interessante wijze geanalyseerd. Parks schreef me toen ik hem had laten weten dat ik Party Going aan het vertalen was: “getting Green’s Party Going into Dutch would be about as important as getting Reve’s Evenings into English”. Ik zoek nog een uitgever die dit ook zo ziet.